Su nuraghe  de S. Pedru de Sorres, in su comune de Boruta, est unu de sos monumentos de prus importu postos a inghìriu de su pranu de Mura. S’agatat in sa parte arta de su montigru, prus o mancu a 524 m s.l.m. in sos tretos de sa catedrale in istile romànicu de S. Pedru.

Si podet dare chi sa funtzione sua esseret istada militare a printzipiare dae s’edade de su Brunzu Reghente finas in sas èpocas imbenientes istòricas (Pùnica, Romana, Vandàlica, Bizantina, Giuigale). S’architetura de custu nuraghe est de su tipu a tholos, est polilobadu. Oe nde restant sas ruinas in pedra bianca chi sunt testimonzos de s’imponèntzia chi s’edifìtziu deviat àere.

Restat s’intrada chi nche leat a sa turre printzipale, mancat s’architrave e s’istìpite de manu manca. A destra de s’intrada si podet bìdere su nìciu a forma semiellìtica narada a “garitta”. A manu manca de s’intrada s’andat a s’iscala, fata intro su muru, gràtzias a custa si podiat lompere a sos pranos de subra, oe si remunint sas primas ses iscalinas.

Sa bona cantidade de materiales de tzeràmica e de brunzu àpidos intro su nuraghe e a inghìriu, in sos traballos fatos in sos annos ’50 de su sèculu coladu, cunfirmant s’importàntzia sua in su territòriu de su Mejlogu.

(Pier Paolo Soro, IL NURAGHE S. PIETRO IN LOC. SORRES, BORUTTA (SS), IpoTESI di preistoria, Vol.3, 2010.)

Condividi l'articolo: