Post Office est unu libru mesu auto-biogràficu chi nos contat de unu personàgiu particulare Henry Chinaski (Hank pro sos amigos), su chi in realidade est in bona parte s’autore etotu de su contu, Charles Bukowski (1920-1994), poeta e iscritore americanu de orìgine tedesca e polaca.
Sa de Bukowski, forsis, no est una narratzione trasversale, a su nessi non pro totu sos istòmagos. Màssimu in custa òpera s’autore faeddat ladinu de bufadas mannas, de sessu esplìtzitu, de un’umanidade brutale semper imbèrghida in una vida irregulada e fora dae sa norma.
Su libru est a onni modu interessante, pròpiu ca non cheret dare – comente cumbinat in sa literadura, bortas meda - una morale a su letore, mustrende unu protagonista bonu, de leare a esempru. Inoghe su fine bonu no est chircadu. Sa narratzione curret sena isetu pro sos personàgios, ne ispera de redentzione.
Henry Chinaski est un’imbriagone, fitianu de sas iscummissas, abitadore de fèminas malandadas e vìtima de unu traballu – su de posteri - chi no amat ma chi li dat, mancari rànchidu, unu bìculu de pane.
S’alcol (signu de misèria o de nobiltade?) est s’ùnica caminera de fua da unu mundu prenu de contraditziones ue Hank si campùgiat cun milli trassas e rusas, sena una morale pretzisa si non cun s’idea de sarvare s’identidade pròpia in una sotziedade chi punnat pro omologare sas concas e sos coros de sas persones.
A incuru de Antoni Flore