S’ordinàntzia de su presidente Solinas, cun sos isvilupos suos, sighit a èssere contada dae sos giornales sardos. L’Unione, ammentende·nos chi su guvernadore l’at firmada a pustis chi «totu sa polìtica at pedidu a sa Regione de serrare», at intervistadu a unos cantos sìndigos chi, in cussas oras, si sunt mòvidos in autonomia. «Amus adotadu s’ordinàntzia – narat Antoni Flore de Iscanu – mèrcuris a sero. L’amus fatu in pare cun sos sìndigos de sa Corona de Logu (assòtziu de amministradores indipendentistas, ndr). A pustis Solinas at fatu sa sua, singiale chi s’atzione de sos primos tzitadinos at ispuntzonadu sa polìtica regionale. L’amus fatu pro tutelare su deretu de su pòpulu sardu a sa salude, a sa vida, a sa sovranidade in terra sua. Est cosa de non crèere chi dae Roma autorizent sas iscostiadas pro nche lòmpere a sas segundas domos de sa zona arba. E cara a unu guvernu regionale chi non fiat movende·si conca a cussa punna amus fatu custas ordinàntzias comunales e, pro sa prima borta in s’istòria reghente de s’Ìsula, amus otènnidu unu resurtu prus chi no importante». Ma cantu at a durare custa serrada? La Nuova iscriet chi a pustis de Pasca e in istiu non b’ant a èssere sas barreras «oe impassàbiles»: «Òviu est – rispondet Solinas –. Peruna idea teminus de lis tancare sa ghenna a sos turistas. Antis, amus a fàghere de totu pro chi colent sas fèrias issoro in una regione totu arba». Ma amus a èssere vatzinados in antis de s’istiu? Solinas narat chi emmo, «si nos dant sas doses». E nois, semper zona arba amus a èssere? Gosi a pàgina 5 de s’Unione: «In Sardigna sos casos sunt creschende e, mancari a bellu a bellu, nche semus lompende a su lìmite de 116 casos pro die chi, una bia brincadu nos nche ponent deretu in zona arantzu. De prus, racumandat sa Fondazione Gimbe chi su die in antis de s’anàlisi de sa Cabina de regia antìtzipat su chi at a pòdere acontèssere, in s’Ìsula est creschende sa pressione in sos ospidales. In suta de sas pertzentuales de allarme, ma sa crèschida b’est».
