19/01
Si sa majoria de sos deputados at dadu fidùtzia a su presidente de su Consìgiu a tales chi sigat sa legisladura guvernende su paisu nointamen s’essida de sos parlamentares de Renzi, como cheret chi su contègiu siat favorèvole finamentas in s’aposentu de sos senadores.
Faeddende·nos de custa crisi, l’Unione sarda disinnat de abèrrere s’editzione odierna sua isterrende crònacas e ipòtesis. «Conte, sa die de sos volenterosos», custa sa noa printzipale: «Conte nche colat sa prima proa. In sa Càmera, a pustis de unu riu de interventos cun chìnnidas prus chi non polèmicas intre majoria, opositzione e Italia viva, su Guvernu otenet sa fidùtzia cun 321 votos, ses in prus de sa majoria assoluta. S’atentzione est como indiritzada a su Senadu in ue, a su presente, sa lòmpida a cuota 161 est una chimera. Conte s’afidat a sos “volenterosos”».
Semper s’Unione, abarrende in surcu, disinnat de pònnere duos pàrreres a costàgiu de sa noa.
«Perunu presoneri», narat Luca Telese: «Su de eris fiat unu leader diferente, cun cabu, coro e (mescamente) trassa: non su tràgiu barricaderu e perentòriu de sa de tres repùblicas, duncas, ma su chi bufat dae su càntaru de s’antiga cultura democristiana de sa prima, fresadore che a semper, mancari a bias pàrgiat ingalenende·nos. Semper e cando diamus cara a sas aparèntzias: in sa pàgina noa de su contu adrenalìnicu-polìticu de custas oras, non bi nd’agatamus ipòtesis de cuntziliada intre Conte e Renzi. Su disafiu de oe, in su Senadu, est vitale pro ambos».
Bi la sighit Ivan Paone, cun «S’autènticu virus italianu» a pustis de àere evidentziadu unos cantos passàgios crìticos de custa gestione polìtica de sa pandemia (in Itàlia e in Sardigna): «Serrende·nche·la, non paret chi sas autoridades polìticas siant pighende sos disinnos sos prus giustos. Ma non b’at ispantu in totu custu. In custu Paisu, dae su perìodu post-bèllicu a oe, sa durada mèdia de sos guvernos est de un’annu. Como b’amus una crisi nàschida sena unu proite sena chi iscamus a ue nch’at a lòmpere. Fiat su momentu de su coràgiu e de sos sèberos atzudos ma sa classe dirigente italiana nos at mustradu, torra, su disadatamentu suo. Custu est su virus reale chi est infetende su Paisu dae carchi deghènniu».
In s’ìnteri semus sufrende sas mènguas annuntziadas dae Pfizer. «Vatzinos, segunda cramada ebbia».
La Nuova aberit imbetzes cun unu tema chi sa redatzione tataresa at semper contivigiadu. «Iscolas de s’ìsula, torrade·las a abèrrere», custu su tìtulu mannu. «Galu non b’at letziones in presèntzia in sas iscolas superiores de s’ìsula. Ma sighit sa pelea de sos prèsides pro chi torrarent a abèrrere. Acontèssida clamorosa in Tortolì cun su comintzu de sas letziones in presèntzia a su 50% in un’istitutu tècnicu. Su prèside reberde narat chi su Dpcm balet prus de s’ordinàntzia regionale. Probàbile su provedimentu contra a issu».
Bi la sighit Silvia Sanna («Torremus a sos pitzocos sa vida issoro») carchi die a como prus chi non crìtica cun su guvernu natzionale in contu de iscola: «Una chida in prus o in mancu, at a nàrrere calicunu, no est chistione de importu. E comente si lu est, imbetzes. Mescamente si summamus custa chida a totus sas àteras oramai pèrdidas: sas primas in cabudanni, ca sa campanedda in Sardigna at sonadu a pustis de sas de sas àteras regiones; posca dae sa metade de santandria – pro sa firmada natzionale – finas a oe. Cun sa prospetiva de torrare a bìdere sos pitzocos in classe lunis su primu de freàrgiu. Gasi at istabilidu su guvernadore Solinas in s’ordinàntzia sua, malu a pigare disinnu craru finas a s’ùrtimu. Peruna abertura su 7 – una bia lassadas a palas sas vacàntzias natalìtzias – e nemmancu s’11. Pariat chi fiant seberende su 18 ma, posca, sa lìnia de sa prudèntzia estrema at bìnchidu e nche semus lòmpidos a su 1 de freàrgiu».
A bisu de Sanna, chi bi la sighit a pàgina 2, «s’iscenàriu est mudadu. E cheret chi (sa Regione, ndr) fatzat meledu in contu de iscola».
