«Zona ruja in totu su Paisu sas dies nòdidas e sas vigìlias dae su 24 a su 3 de ghennàrgiu, groga sos àteros dies. Diat èssere custa sa mediatzione de su Guvernu chi oe at a èssere presentada a sas Regiones. Die drammàtica eris in Sardigna. Record de vìtimas: 23 mortos. Sos cuntàgios sunt 405, mènguat a bellu a bellu sa pressione in sas terapias intensivas. Criadura positiva in Patada, sa mama: pro su batiare suo fiamus in 20 e a tesu s’unu dae s’àteru». L’Unione sarda sintetizat de custa manera sa acontèssidas de sas 24 oras coladas suta de unu tìtulu bastante iscurigosu: «Su die prus tristu: 23 mortos».
Prus otimista La Nuova Sardegna (mancari sa tristura de su datu de eris nche la pòngiat a pàgina 3): «Sos primos 33mìgia sardos vatzinados in ghennàrgiu»; «Su Vax day massivu bi l’amus a àere in martzu, cando nch’ant a lòmpere sas fialas de Moderna, pro èssere cumpletadu a concruos de su 2021». In artu a manu dereta su bulletinu: «Sos cuntàgios sunt 405, 23 sas vìtimas, ma creschent sos sanados: 224».
Su giornale tataresu lassat a Marcello Fois, in prima pàgina, unu cummentu (“S’indiferèntzia atrotze de una matantza”) càrrigu de dudas: «Ite diat dèvere acontèssere pro chi sa morte de 623 persones in Sardigna pro more de su Covid la mutemus disacatu? Sos parentes, sos bighinos, sos amigos de sos amigos. O puru balet cussa contabilidade cumparativa chi oe nos dat apàsigu cunforma a sas vìtimas de totu Itàlia chi a oe sunt belle 65mìgia?. Dia chèrrere mustrare, cun garbu e sena chèrrere arruinare sas festas a nemos, chi cunforma a unu millione e mesu de abitantes de sa Sardigna, 623 mortos non sunt pagos. E non diant èssere pagos nemmancu si esserent meda de mancu. Unu singiale de sa tristura de sos tempos chi semus vivende».
Su cummentu de l’Unione est imbetzes de Alberto Mingardi (“Su poderiu massimizadu”) e pertocat a su premier: «Su presidente de su Consìgiu non fiat, finas a una pàriga de annos a como, unu polìticu de professione ma s’est adatadu prus chi non bene a s’ambiente nou suo. Istintu e capatzidades manovreras tenet. Ma sa sua est una navigatzione cumplicada. Dae “avocadu de su pòpulu” a interlocutore afidàbile de sos partner europeos. Conte non tenet una mirada bene inguarnissada. Intèrpretat a manera perfeta sos sentidos dominantes de sos palatzos romanos ma, cada tantu, custos si contraighent. Sa burocratzia e sos tècnicos de su deretu minisprètziant sa classe polìtica, forsis meda de prus de cantu non fatzant sos eletores. Ma timent finamentas sos aglutinamentos de poderiu in sa metessi persone. Imaginende·si un’istrutura piramidale, cun sa punna de nche brincare guvernu e parlamentu, Conte at pigadu in cunsideru su primu sentidu ma non su segundu».
In contu de cadreas, e torrende·nche a Sardigna, La Nuova, a pàgina 3, nos contat de una “legina” de su tzentru-dereta pro chi b’apat un’àteru annu de tempus pro pònnere a regime sa riforma sanitària: «Sa Giunta no at a isfrutare totus sos 12 meses, ma una parte manna emmo, mescamente pro sa fase de transitzione dae sa gestione cummissariale a cando s’ant a dèvere numenare sos diretores generales de sas oto Aziendas sanitàrias e de s’Ares. Ca, in s’ìnteri, s’albu natzionale l’ant a torrare a abèrrere dae su ministèriu permitende gasi s’iscritzione de unos cantos aspirantes diretores generales agradèssidos a su tzentru-dereta».
