Promores de s’ingèniu e de sa passione de Andria Loddo sas naes de sa marineria shardana torrant a bida. Su mastru artesanu lanuseinu, giai apretziadu in Sardigna pro sa produtzione ispantosa de ogetos de archeologia isperimentale - màssimu de su tempus de sos nuraghes - oe lantzat custa isfida noa.
Domìniga 26 de Trìulas su naviu nuràgicu, logradu in s’acontzare una barca betza, s’est inauguradu in su portu de Arbatassa a sa presèntzia de tantos amantiosos e curiosos.
Sa idea de Loddo, sustènnida dae sa fundatzione Nurnet, est cussa de arrodiare sas costeras de s’Ìsula pro promòvere s’istòria de su pòpulu nostru, bortas meda disconnota o ancora peus cuada, proponende･nde una lèghida noa. Pro s’ogiastrinu e pro chi creet in su progetu suo est tempus de torrare a iscrìere su contadu mannu de sa gente nostra cun sos ogros e cun sas manos de chie custa terra l’abitat e la bivet, pro la nàrrere a sa moda de Carta Raspi.
S’immàgine de sos Sardos timerosos de su mare, totu inserrados in sas bandas de intro pro ispreu de èssere invàdidos, s’est mustrada fartza e superada in sos istùdios noos, in ue leat artòrios e formas una Sardigna diversa, capatza de s’impònnere e de èssere mere de sas rutas de sos metallos, tempos e dies in antis de sa cumparsa in su Mediterràneu de sos Fenìtzios.
Su bastimentu, frunidu de pròtome chèrbina e de bela cuadrada de linu, s’est cuntzertadu a tenore de su modellu de sa nausedda nuràgica crobada in Urtei. A pustis de tres mìgia annos unu vascellu de s’edade de brunzu at a tocare sas renas de Cala Gonone, Sa Caleta, Santu Diadoru, Fìgari, Portu Cherbu, Palau, Lungoni e Casteddu Sardu pro ammentare a totus, Sardos e turistas, chi sa Sardigna at tentu un’istòria, semper negada dae sos conchistadores de turnu.
Antoni Flore
